این سیستم به دو نوع تقسیم می گردد که عبارتند از: آژیر مستقل(زونال) و آژیر عمومی(جنرال)
در نوع آژیر مستقل یا زونال یک خط آژیر، برای هر زون وجود دارد اما در نوع آژیر عمومی یا جنرال برای تمامی زون ها یک خط آژیر وجود دارد. به همین دلیل آژیر زونال در پروژه های بزرگ و آژیر جنرال در پروژه های کوچک استفاده می گردد .
مطابق با استاندارد Section2 Clause 19 BS5839 PT-1 در پروژه هایی همچون مجتمع های مسکونی و یا تفریحی بزرگ، مراکز خرید، پایانه های حمل و نقل و…، اعلام حریق باید به صورت تخلیه مرحله ای و از نوع آژیر مستقل باشد. در همچنین پروژه هایی به دلیل ظرفیت کم راه پله ها حتما باید تخلیه به صورت مرحله ای (Phased evacuation) صورت گیرد. بررسی آمار حریق نشان می دهد که در سوانح آتش سوزی پروژه های بزرگ، افرادی جان خود را در راه پله ها و زیر پای افراد وحشت زده از دست داده و یا مصدوم شده اند.
در سیستم های نوع آژیر عمومی (General) در زمان قرار گرفتن هر زون در وضعیت حریق، تمامی آژیرها در تمامی طبقات و نواحی فعال خواهند شد.این نوع روش اعلام حریق جهت پروژه های کوچکتر مورد استفاده قرار می گیرد.
مطابق با استاندارد BS5839-pt1 Section 2 Clause 16.2.1 هر کنترل پنل اعلام حریق باید شامل حداقل دو خط خروجی آژیر اعلام حریق باشد که در صورت وجود خطا روی یک خط، دومین خط، اعلام حریق را انجام دهد.
مزایای سیستمِ اعلام حریق متعارف یا کانونشنال ؟
سیستم اعلام حریق متعارف بخاطر مزایای زیادی که دارد همچنان جزء پرطرفدارترین نوع سیستم اعلام حریق به حساب می‌آید:
- نصب و راه‌اندازی آسان
- تجهیزات ارزان قیمت
- نگهداری آسان
- سازگاری تجهیزات با سایر برندها
- بدون نیاز به برنامه ریزی کامپیوتری
- ایده آل برای پروژه‌های کوچک
معایب سیستم اعلام حریق متعارف یا کانونشنال ؟
اگر چه سیستم اعلام حریق متعارف جزء پرطرفدارترین‌ها است، اما معایبی دارد که در سیستم اعلام حریق‌های نوین رفع شده است:
- شناسایی نقطه دقیق حریق امکان‌پذیر نیست
- قابلیت شبکه بندی پنل‌های مرکزی را ندارد
- در روابط بین ورودی‌ها و خروجی‌ها انعطاف‌پذیری بالایی ندارد
- کابل گذاری زیاد.