keyboard_arrow_up
keyboard_arrow_down
keyboard_arrow_left
keyboard_arrow_right

ضوابط سیستم اعلام حریق

 

ضوابط ملاک عمل سیستم های کشف و اعلام  حریق سازمان آتش نشانی تهران ؟

1.مدارها

1-1.استفاده از سیم در سیستم اعلام حریق مجاز نمی باشد.

2-1.کابل های هشدار دهنده سمعی, بصری و گفتاری زنده برای تمامی کاربری ها, از انواع دارای تائیدیه استاندارد برای حداقل30دقیقه مقاومت در برابرحریق با دمای650درجه(Fire resistance)در نظر گرفته شود.

3-1.درمواردصنعتی, انبار های با مساحت بیش از500 متر مربع و اماکن گروه خطرناک در تمامی مدارات سیستم اعلام حریق ضروری است,ازکابل های استاندارد با مقاومت حداقل90دقیقه در برابرحریق بادمای650درجه resistance) fireاستفاده می گردد.

4-1.در سیستم های اعلام حریق آدرس پذیرجهت تمامی ارتباطات باید ازکابل های دارای شیلد استفاده گردد.

5-1.ضروری است ضمن انجام محاسبات مربوط به حداقل سطح مقطع مورد نیاز هادی های مورد استفاده بر اساس جریان عبوری ازمداردر سیستم اعلام حریق حداقل سطح مقطع هادی کابل های اعلام حریق1میلی متر مربع انتخاب گردد.

6-1.استفاده از کابل با یک رنگ عایق مشخص برای هر هادی(مثبت,منفی و ارت) در کل ساختمان الزامی است,همچنین رنگ روکش نهایی کابل اعلام حریق در کل ساختمان مشابه (ترجیحا قرمز) انتخاب گردد.

7-1.اتصال (سربندی) کابل های اعلام حریق به طور مخفی و غیر قابل دسترس (مانند اتصال دو کابل و مخفی کردن داخل لوله یا مصالح ساختمانی) ممنوع بوده و استفاده از ترمینال سرامیکی یا سایر مواد عایق نسوز,سرسیم و جعبه تقسیم با مقاومت در برابرحریق مشابه با کابل های اعلام حریق و دارای عبارت"اعلام حریق"یا“FIRE ALARM”ضروری می باشد.

توضیح: استفاده از نوار چسب برق, ترمینال با عایق پالستیکی و جعبه تقسیم پالستیکی مجاز نمی باشد.

8-1.در نظر گرفتن کابل های استاندارد با مقاومت حداقل90دقیقه در برابر حریق با دمای650درجه برای ساختمان های گروه یک و دو ذکر شده در مبحث21مقررات ملی ساختمان ( پدافند غیر عامل) الزامی می باشد.

2.مسیرها

1-2.حفاظت فیزیکی از کابل های نصب شده در ارتفاع کمتر از2متر و کابل های در معرض آسیب و تماس فیزیکی,توسط لوله فولادی ,قراردادن در داخل ساختار ساختمان و یا سینی کابل ضروری است.

2-2.استفاده مشترک از مسیر در نظر گرفته شده برای کابل سیستم اعلام حریق با سایرمدارهاممنوع می باشد.

3-2.استفاده از سینی کابل مشترک برای کابل های اعلام حریق و سایرمدارها,به شرط جداسازی کامل بخش مربوط به کابل اعلام حریق از سایرمدارها به صورت طولی و با استفاده از تجهیزات جداکننده مخصوص,مجاز می باشد.

4-2.به جز هر یک از موارد زیر,ضروری است مسیرهای رفت و برگشت مدارهای اعلام حریق از نوع حلقوی(Loop),به طور جداگانه با حداقل فاصله30سانتی متر درمسیرهای عمودی و120سانتی متر درمسیرهای افقی اجرا گردد.

الف.طول مسیر عبور مشترک بیش از سه متر نباشد.

ب.برای ارتباط با یک عدد تجهیز اعلام حریق باشد.

پ.جهت ارتباط با تجهیزات اعلام حریق یک اتاق با مساحت حداکثر 90متر مربع باشد.

 

3.ملاحظات حفاظتی

1-3.مدارهای سیستم اعلام حریق باید به گونه ای طراحی و اجرا گردد که یک اتصال کوتاه,اتصال باز و یا اتصال زمین درمدارها,توسط مرکز کنترل تشخیص و متعاقبا اخطارایراد به صورت شنیداری و دیداری اعلام گردد.

2-3.ارتباط مدارها با تجهیزات تشخیص و هشدارحریق باید به گونه ای انجام گردد که حذف تجهیزات,توسط مرکز کنترل,شناسایی و متعاقبا اخطارایرادبه صورت شنیداری و دیداری اعلام گردد.

3-3.در صورت استفاده از تجهیزات اعلام حریق نیازمندمنبع تغذیه جداگانه,ضروری است هر گونه ایراد در مدار تغذیه و منبع تغذیه توسط مرکز کنترل به صورت اخطارایراد به صورت شنیداری و دیداری اعلام گردد.

4-3.در صورت استفاده از سیستم هشدار گفتاری, ضروری است در صورت وقوع ایراد در هر یک از تقویت کننده ها, اخطار ایراد به صورت شنیداری و دیداری اعلام گردد.

5-3.ضروری است قطع هر یک از فیوزها یا عملکرد تجهیزات حفاظتی,توسط مرکز کنترل اعلام گردد.

6-3.ضروری است هرگونه اتصال باز یا کوتاه در مدارات ارتباطی مراکز تکرار کننده ونمایشگرهای نقشه توسط مرکز کنترل تشخیص و اعلام گردد.

7-3.ضروری است هرگونه اتصال باز یا کوتاه در مدارات انتقال سیگنال های هشدار و نظارتی به مراکز بازرسی و نظارت بالادستی,توسط مرکز کنترل تشخیص و اعلام گردد.

8-3.به جز مواردی که آشکارساز و هشدار در یک محفظه قرار دارند,حذف یک عدد شستی دستی یا آشکارساز نباید موجب ازکارافتادن هشدارهای حریق گردد.

9-3.مدارات هشدار در فضاهای بزرگ فاقد دیوار جداکننده نظیر پایانه های حمل و نقل,سالن های بازی,مراکز خرید و سرگرمی عمومی,با مساحت بیش از4000متر مربع و یا گنجایش بیش از500نفر به یکی از دو شکل زیر اجرا گردد:

1.کل هشدارها به دو دسته تقسیم و توسط دو مدار مستقل با مرکز کنترل مرتبط گردد.

2.به گونه ای اجرا گردد که در صورت وقوع اتصال کوتاه یا باز,بیش از50درصد از هشدارها از مدار خارج نگردد.

10-3.بروز ایراد در یک مدار دارای آشکارساز یا هشداردهنده و یا دارای هردوی آنها,نباید برکارکرد تجهیزات موجود در سایرمدارها تاثیری داشته باشد.

11-3.بروزیک ایراد در مدارات دارای آشکارساز یا هشداردهنده و یا دارای هردوی آنها,نباید باعث از کارافتادن سیستم اعلام حریق در بیش از2000متر مربع از ساختمان و یا یک طبقه بعلاوه5تجهیز اعلام حریق در طبقه بالاو پایین آن طبقه گردد.

12-3.بروزدو ایراد همزمان در مدارات دارای آشکارساز یا هشداردهنده و یا دارای هردوی آنها,نباید باعث از کارافتادن سیستم اعلام حریق در بیش از10000متر مربع از ساختمان گردد.

13-3.تعیین درجه حفاظت در برابر نفوذ(IP)مناسب جهت مسیرها و تجهیزات با توجه به شرایط محیطی ساختمان.

14-3.تعیین درجه حفاظت در برابر انفجار مناسب جهت مسیرها و تجهیزات با هدف جلوگیری از انفجار در محیط هایی با احتمال وجود بخارات یا غبارات قابل انفجار.

15-3.مدارات قدرت سیستم های تهویه دود و مونواکسید کربن حد فاصل تابلو برق تا فن ها به نحوی اجرا گردد که هرگونه اتصال کوتاه یا باز در آنها توسط مرکز کنترل اعلام حریق به صورت دیداری و شنیداری اعلام گردد.

 

4.منابع تغذیه

1-4.تامین برق شهری(220ولت متناوب) اصلی مورد نیاز سیستم  اعلام حریق از کلید اختصاصی تعبیه شده در تابلو توزیع برق

اصلی ساختمان انجام وتوسط کابل اختصاصی به مراکز کنترل اعلام حریق مرتبط گردد.

2-4.تامین اتصال زمین با مقاومت کمتر از5اهم و ارتباط آن با مراکزکنترل و منابع تغذیه الزامی است.

3-4.در نظر گرفتن باطری منبع تغذیه اضطراری داخلی با ظرفیت تامین تغذیه کارکرد در حالت عادی تمامی تجهیزات سیستم

به مدت24ساعت بعلاوه توانایی تغذیه کل سیستم در حالت آلارم با در نظر گرفتن فعال شدن تمامی هشدارها برای5دقیقه

الزامی می باشد.

4-4.درسیستم های اعلام حریق مجهز به سیستم هشدار گفتاری,در نظر گرفتن باطری منبع تغذیه اضطراری دارای ظرفیت

تامین برق کل تجهیزات سیستم برای کارکرد در حالت بدون هشدار حریق برای24ساعت بعلاوه تغذیه کل سیستم در حالت

آلارم  با در نظر گرفتن فعال شدن تمامی هشدارها برای15دقیقه.

5-4.در نظر گرفتن20درصد ضریب ایمنی پس از محاسبه کل ظرفیت باطری الزامی است.

6-4.به پیوست دونمونه چک لیست محاسبات ظرفیت باطری (چک لیست شماره یک و دو) موجود می باشد.

 

5.مرکز کنترل و نمایشگر سیستم اعلام حریق

1-5.در نظر گرفتن آشکارسازدودی دراتاق یا فضای نصب مرکز کنترل اعلام حریق الزامی می باشد.

2-5.ضروری است مرکز کنترل در مکانی امن با قابلیت دسترسی سریع و آسان جانمایی گردد.

3-5.در صورت قراردادن مرکز کنترل در محل خارج از دسترس,ضروری است از مراکز تکرارکننده با قابلیت نمایش تمامی

اطلاعات  و اجرای فرامین مرکز کنترل در محل ورودی های اصلی استفاده گردد.

4-5.در صورتی که ساختمان دارای چندین ورودی اصلی یا چندین مکان برای استقرار کاربران باشد,ضروری است مراکز تکرار

کننده برای هر یک از آنها در نظر گرفته شود.

5-5.ضروری است مراکز کنترل به روش هایی مانند قفل سخت افزاری یا نرم افزاری صفحه کلید و یا تعبیه در داخل جعبه

محافظ,ازفرامین کنترلی توسط افراد غیر مسئول محافظت گردد.

6-5.ضروری است کنترل فرامین مربوط به سناریوهای شرایط اضطراری، به طور کامل توسط سیستم اعلام حریق و با رعایت

تمامی ضوابط حفاظتی در نقطه اتصال درگاه های کنترل شرایط اضطراری به سیستمهای جنبی انجام گیرد.

7-5.اجرای وظایف درگاه های کنترل شرایط اضطراری، توسط سیستم های مدیریت ساختمان(BMS)در سناریوهای شرایط

اضطراری،در صورتی که این گونه تجهیزات دارای تائیدیه استاندارهای ویژه تجهیزات اعلام حریق باشند امکانپذیر می باشد.

8-5.نصب پورت ویژه شبکه نظارت بر اعلام حریق شهری (مانیتورینگ اعلام حریق) و همچنین ترمینال های بدون ولتاژ باز و

بسته در باند های مرکز کنترل از تاریخ15 /1/1399 الزامی می باشد.

 

6.منطقه تشخیص حریق

1-6.هر طبقه از ساختمان حداقل یک منطقه تشخیص حریق می باشد.

2-6.در صورت تقسیم هر طبقه به بیش از یک منطقه حریق توسط موانع انتشارحریق و دود و امکان تردد افراد از یک منطقه به

منطقه دیگر,تقسیم کل طبقه به مناطق تشخیص حریق مطابق با مناطق حریق انجام می گردد.

3-6.آشکارسازهای تعبیه شده در سقف و کف کاذب,در منطقه تشخیص حریق مشابه آشکارسازهای فضای اصلی اتاق قرار می

گیرد مگر اینکه در منطقه حریق جداگانه ای قرار گرفته باشد.

4-6.حداکثر مساحت تحت پوشش یک منطقه تشخیص(زون) حریق2000متر مربع می باشد.

5-6.حداکثر مسافت جستجو در منطقه حریق60متر می باشد.

6-6.هر مدار مربوطه منطقه تشخیص حریق در سیستم متعارف توسط کابل جداگانه به مرکز کنترل متصل می گردد.

7-6.به جز مواردی که از تجهیزات با ایزولاتور داخلی استفاده می گردد،هر مدار مربوط به منطقه تشخیص حریق در سیستم

آدرس پذیر توسط ایزولاتور از مناطق حریق دیگرحفاظت می گردد.

 

7.منطقه هشدار حریق

1-7.به جز کاربری های درمانی,در صورت وجود سیستم بارنده (اسپرینکلر),مناطق هشدار حریق مطابق با مناطق پوشش سیستم بارنده (اسپرینکلر) در نظر گرفته می شود.

2-7.مرز مناطق هشدار حریق باید منطبق با مناطق حریق باشد.

3-7.در ساختمان های دارای هشدار منطقه ای,هر طبقه حداقل یک منطقه هشدار حریق می باشد.

4-7.هر ساختمان باید حداقل دارای دو عدد هشدار حریق در دو مدار جداگانه باشد.

5-7.هر منطقه حریق باید دارای حداقل یک هشدار حریق باشد.( آژیر و ...)

6-7.در صورت در نظر گرفتن یک منطقه هشدار حریق برای چندین منطقه تشخیص حریق,مرز منطقه هشدار حریق دقیقا منطبق با مرز تمامی مناطق تشخیص حریقتحت پوششدر نظر گرفته شود.


 8.تجهیزات آغازگر(Initiating device)

1-8 کلیات

  • تجهیزات آغازگر نظیرآشکارسازها و شستی دستی ها به طور مستقل از مدارها و مسیرها, به طور ثابت نصب گردد.
  • تمهیدات الزم جهت امکان دسترسی ایمن به تجهیزات برای عملیات تست, سرویس و نگهداری در نظر گرفته شود.
  • در صورت احتمال آسیب در اثر ضربات مکانیکی, استفاده از تجهیزات محافظ ویژه هر تجهیز ضروری می باشد.
  • اتصال مدارهای ارتباطی به تجهیزات به گونه ای انجام گردد که در صورت جدا شدن سیم از ترمینال تجهیز, سیگنال اشکال در مدارتوسط مرکز کنترل قابل تشخیص و نمایش باشد.
  • ارتباط مدارها به ترمینال تجهیزات به گونه ای باشد که در صورت حذف تجهیز, سیگنال اشکال در مدار توسط مرکز کنترل قابل تشخیص و نمایش باشد.
  • ارتباط مدارهای تامین برق به تجهیزات نیازمند برق جداگانه به گونه ای باشدکه در صورت بروز اشکال در منبع تغذیه و مدارهای ارتباطی, سیگنال اشکال در مدار توسط مرکز کنترل قابل تشخیص و نمایش باشد.
  • در نظر گرفتن آشکارساز حریق با پوشش کامل در تمامی فضاهای قابل دسترس نظیر اتاق ها، پذیرایی، نشیمن، انباری، زیرزمین، اتاق زیرشیروانی، سقفوکف کاذب, کمدها، اتاق آسانسورو شوت زباله و نظایر آن ضروری می باشد.
  • در فضاهای با کاربری سقف کاذب و کف کاذب با ارتفاع0.8متر و بیشتر, ضروری است آشکارساز حریق در نظر گرفته شود.

به جز هر یک از موارد استثنا به شرح زیر, در فضاهای غیر قابل دسترس، ساخته شده ازمواد قابل اشتعال و یا محتوی مواد و تجهیزات قابل اشتعال, ضروری است آشکارساز حریق مناسب تعبیه و امکان دسترسی به آن فراهم گردد.

  • 1.در صورتی که سقف به طور مستقیم به قسمت زیرین بیم یا تیر سقفی بام یا کف قابل اشتعال نصب شده باشد.
  • 2.در فضاهایی با کاربری سقف و کف کاذب با ارتفاع کمتر از80سانتی متر,در صورت عدم وجود مواد قابل اشتعال,سینی سیم وکابل برق, لوله های بخار, نوارنقاله و اطمینان از عدم کاربری جهت انبارش, نیازی به در نظر گرفتن آشکارساز حریق نمی باشد.
  • 3.در صورتی که فضای مخفی توسط عایق غیر قابل اشتعال پر شود نیازیبه تعبیه آشکارساز حریق در آن نمی باشد.
  • 4.در صورت وجود فضای مخفی قابل اشتعال در بخشی از اتاق به مساحت حداکثر4,6متر مربع, نیازی به در نظر گرفتن آشکارساز در آن نمی باشد.
  • 5.داخل فضاهای قابل اشتعال متشکل از مجموعه ای از پروفیل ها با کاربری ساپورت، نصب شده بر روی دیوار، کف یا سقف که فواصل آنها کمتر از150میلی متر از یکدیگر باشد.
  • در صورت نصب تجهیز در فضای مخفی نظیر سقف و کف کاذب, نصب چراغ نمایشگر مرتبط با تجهیز در نزدیک ترین مکان در معرض دید به طوری که محل تجهیز مخفی به آسانی قابل تشخیص باشد ضروری می باشد.
  • در صورت امکان تشخیص محل دقیق آشکارساز حریق جانمایی شده در فضای مخفی نظیر اتاق یا سقف و کف کاذب از محل مرکز کنترل, نصب چراغ نمایشگر ضروری نمی باشد.
  • بجز تجهیزاتی که مخصوص نصب به صورت توکار می باشند,نصب آشکارسازهای حریق به طور روکار انجام می گردد.
  • در صورت استفاده از فضای بالای سقف کاذب به عنوان پلنوم سیستم هواساز ودر نظر گرفتن آشکارساز حریق مناسب جهت کارکرد در شرایط جابجایی هوا با سرعت بالا ،در محل ارتباط پلنوم با کانال اصلی سیستم هوارسان, نیازی به تعبیه آشکارساز حریق جداگانه در بالای سقف کاذب نمی باشد.
  • در فضاهایی با سقف صاف, هیچ بخشی از اتاق تحت پوشش نباید خارج از شعاع پوشش آشکارساز حریق باشد.
  • آشکارسازهای ترکیبی بر اساس بخشی از آشکارساز که کمترین شعاع پوشش را دارا می باشد جانمایی می گردد. به عنوان مثال آشکارساز ترکیبی دودی و حرارتی بر اساس آشکارساز حرارتی جانمایی می گردد.
  • نصب آشکارسازدرحدفاصل یک متری دریچه دمنده هوا مجاز نمی باشد.

 

NFPA72

در فضاهای تفکیک شده توسط پارتیشن , در صورتی که فاصله ی بالای  پارتیشن تا سقف کمتر از15درصد کل  ارتفاع اتاق باشد, پارتیشن معادل دیوار کامل از کف تا سقف در نظر گرفته می شود.

در صورت احراز تمامی شرایط زیر در سقف های شبکه ای باز, نیازی به در نظر گرفتن آشکارساز برای زیر سقف شبکه ای نمی باشد:

1- ابعاد شبکه ها برابر یا بیشتر از6,4میلی متر باشد.

2- ضخامت متریال ساخت شبکه بیش از6,4میلی متر نباشد.

3- حداقل70درصد از مساحت سقف باز باشد.

BS5839

 نصب آشکارساز حریق حدفاصل50سانتی متری دیوار, پارتیشن و همچنین تیر و بیم سقفی, کانال و موانع رسیدن دود و حرارت به  آشکارساز,با عمق بیش از25سانتی متر و طول بیش از یک متر,مجاز نمی باشد.

در صورت وجود تیر و بیم سقفی, کانال و موانع رسیدن دود و حرارت به آشکارساز با عمق برابر یا کمتر از25سانتی متر, جانمایی آشکارساز در فاصله حداقل دو برابر عمق مانع از مانع مجاز می باشد.

در صورت وجود پارتیشن یا قفسه حدفاصل30سانتی متری سقفاتاق, پارتیشن یا قفسه به صورت دیوار کامل فرض شده و سپس آشکارساز جانمایی می گردد.

در صورت وجود موانعی نظیر تیر و بیم سقفی با عمق بیش از10درصد ارتفاع سقف تا کف اتاق و سقف یا کف کاذب, مانع به صورت دیوار کامل فرض شده و سپس آشکارساز جانمایی می گردد.

آشکارسازباید به گونه ای جانمایی گردد که در محدوده50سانتی متری آن هیچگونه مانع یا تجهیزی وجود نداشته باشد.

برای سقف های شیب دار, پوشش آشکارساز تعبیه شده در قله شیب یا نزدیک آن, به ازای هر درجه شیب به میزان یک درصد افزایش می یابد که حداکثر افزایش آن25درصد می باشد. همچنین پوشش سایر آشکارسازها, مشابه سقف صاف می باشد.

نصب آشکارساز حریق در اتاق های منتهی به مسیرهای فرار، بر روی دیوار نزدیک به درب اتاق حد فاصل 150تا300میلی متری سقف مجاز می باشد.

در سقف های کاذب شبکه ای باز, در صورت احراز تمامی شرایط زیر نیازی بهدر نظر گرفتن آشکارساز برای زیر سقف شبکه ای نمی باشد:

1.قطر مواد سازنده سقف شبکه ای کمتراز3برابر کوچکترین سایز منفذ سقف باشد.

2.سایز منافذ شبکه در هیچ جهتی کمتر از10میلی متر نباشد.

3.بیش از40درصد از مساحت سقف متشکل از سوراخ ها باشد.

8.2آشکارساز حرارتی

حداکثر پوشش آشکارساز حرارتی طبق استاندارد یا دستورالعمل سازنده آشکارساز, در نظر گرفته می شود.

به عنوان مثال در صورتی که آشکارساز حرارتی دارای استاندارد EN54-5باشد, شعاع پوشش آن 5.3متر می باشد, در نتیجه هیچ قسمتی از اتاق نباید خارج از محدوده5.3متری آشکارساز قرار گیرد.

 برای راهروهایی با عرض دو متر و کمتر, حداکثر فاصله آشکارسازهای حرارتی از یکدیگر دو برابرشعاع پوشش و حداکثر فاصله از ابتدا و انتهای راهروبرابر با شعاع پوشش(5.3)می باشد.

NFPA72

آشکارساز های حرارتی باید به گونه ای انتخاب گردد که دمای تشخیص حریق آن حداقل11درجه بیش از حداکثر دمای سقف اتاق باشد.

حداقل فاصله افقی نصب آشکارساز حرارتی نقطه ای به سقف,100میلی متر از دیوار و در صورت نصب آن به دیوار, حدفاصل 100تا  300میلی متری از سقف می باشد.

تمامی ضرایب کاهنده شعاع پوشش آشکارساز شامل ضرایب تیر و بیم, سقف شیب دار و ارتفاع برای جا نمایی در نظر گرفته می شود.

حداقل شعاع پوشش آشکارساز حرارتی0.28ارتفاع کف تاسقف می باشد.

جانمایی آشکارساز حرارتی در سقف های دارای بیم سقفی و تیر:

1.بیم و تیر با عمق کمتر از100میلی متر به عنوان سقف صاف در گرفته می شود.

2.در سایر موارد از جدول زیر پیروی گردد:

محل نصب آشکارسازهای حرارتی

پوشش آشکارسازهای حرارتی در راستای عمود بر بیم و

تیرها

پوشش آشکارسازهای حرارتی در راستای بیم

و تیر ها

فواصل بیم و تیرها از یکدیگر

)متر(

شرط

عمق بیم و تیر سقف )متر(

زیر تیر و بیم

50 درصد حداکثر

حداکثر

برابر یا کمتر از 0.9

و

بیش از 0.1

سقف اصلی و زیر تیر و بیم

67 درصد حداکثر

حداکثر

بیش از 0.9 تا برابر یا

کمتر از 2.4

و

بیش از 0.1 و کمتر از

0.3

سقف اصلی

67 درصد حداکثر

حداکثر

بیش از 0.9 تا برابر یا

کمتر از 2.4

و

برابر یا بیش از

0.3

سقف اصلی

67 درصد حداکثر

حداکثر

بیش از 2.4

و

بیش از 0.1 و برابر یا

کمتر از 0.46

سقف اصلی

فضای بین دو بیم به عنوان یک اتاق در نظر گرفته شود

بیش از 2.4

و

بیش از 0.46

 

سقف شیب دار:

1.جهت سقف های با شیب کمتر از30درجه معیار محاسبه پوشش آشکارساز, حداکثر ارتفاع سقف است.

2.جهت سقف های با شیب برابر یا بیش از30درجه, معیار محاسبه پوشش آشکارساز, برای آشکارسازهای در نظر گرفته شده در بالاترین ارتفاع, حداکثر ارتفاع سقف و برای سایر آشکارسازها میانگین ارتفاع سقف یا حداکثر ارتفاع سقف می باشد.

3.معیار محاسبه سطح پوشش آشکارساز, تصویر سقف بر سطح افقی پایین آن می باشد.

4.اولین ردیف آشکارسازها حدفاصل0.1تا0.9متری باالترین ارتفاع سقفجانمایی و در صورت نیاز به ردیف های بیشتری از آشکارسازها در سایر سطوح, جانمایی تا ایجاد پوشش کامل ادامه می یابد.

تاثیر ارتفاع سقف بر جانمایی آشکارساز حریق:

ضروری است برای جانمایی آشکارساز در سقف های با ارتفاع بیش از3متر تا9.1متر, ضریب کاهش پوشش طبق جدول زیر در نظرگرفته شود.

ارتفاع سقف متر

ضریب کاهش پوشش

       ارتفاع سقف متر

ضریب کاهش پوشش

بیش از

تا

بیش از

تا

0

3

1

6.1

6.7

0.58

3

3.7

0.91

6.7

7.3

0.52

3.7

4.3

0.84

7.3

7.9

0.46

4.3

4.9

0.77

7.9

8.5

0.4

4.9

5.5

0.71

8.5

9.1

0.34

5.5

6.1

0.64

 

 

 

توضیح: جدول بالا برای آشکارساز حرارتی خطی و افزایشی خطی تیوپ پنوماتیکی کاربرد ندارد.